Afgelopen weekend kon je tijdens de Museumnacht op kunstspeurtocht. 17 jonge kunstenaars hadden hun werken op verschillende museumlocaties verstopt. Aan de bezoekers om ze – om ter snelst – te vinden.
In de tentoonstelling De MODERNEN. Kunst uit Nederland ging dat erg snel. Om 19.00 gingen de deuren van de Koningin Fabiolazaal in de Jezusstraat open voor het publiek. Nog geen 20 minuten later stonden Sophia en Elise te glunderen met hun buit – één van de Art Relics van de Antwerpse kunstenaar Geoffrey De Beer – in handen. Zo’n snelle kunstvangst is niet mogelijk zonder een uiterst goede voorbereiding. “We hebben vooraf alle werken online bekeken en vonden dat van Geoffrey het mooiste”, aldus Elise. “Aan de hand van de tip ‘Het werk van Geoffrey is…dicht maar toch open’ wisten we dat we in de Koningin Fabiolazaal moesten zijn.” Maar waar? “We vonden het kunstwerk niet meteen en dus is Sophia met haar smartphone naar de Facebookpagina van de Museumnacht gesurft. Daar waren naast de tips ook foto’s van de verstopplaatsen gepubliceerd. Zo wisten we dat we aan de lockers moesten zijn waar mensen hun spullen opbergen voor ze de tentoonstelling ingaan. Maar daar stond op dat moment net veel volk. We dachten dan ook dat we te laat waren. Bleek dat die mensen niets van de actie wisten en enkel hun spullen in zo’n kastje wilden steken.”
Kleine omweg
Op één van die kastjes hing een tip. “We moesten de sleutel gaan ophalen bij ‘Gustav’, de brasserie van de Vlaamse Opera aan de Rooseveltplaats.” Daar zat Geoffrey De Beer hen op te wachten. “Ik had niet gedacht dat het zo snel zou gaan,” vertelt hij. “Ik had net iets besteld om te drinken en daar stonden ze al.” Hij had een goede reden om de speurders via een omweg naar zijn werk te leiden. “Mijn werk is een relikwie van Restaurant ‘Mille colonnes’ van Isaac Israëls, een schilderij dat te zien is in de tentoonstelling De MODERNEN. Kunst uit Nederland. Toen ik een paar dagen geleden tijdens een regenbui toevallig bij ‘Gustav’ binnenliep, merkte ik dat de kelners er bijna dezelfde kleren dragen als die op het schilderij. Ook de atmosfeer was erg gelijkaardig. Daarom wou ik de sleutel aan één van de kelners geven. Zo kon ik de bezoekers via een omweg in de sfeer van het oorspronkelijke schilderij doen stappen.
Co-ouderschap
Dat er twee winnaars voor één kunstwerk zijn, is geen probleem. De meisjes waren al een co-ouderschapsregeling aan het uitwerken – Een week bij jou en een week bij mij? – maar Geoffrey kwam zelf met een waardig alternatief. “Ik heb twee versies van het werk gemaakt. Eén om in het kastje te steken en een ingekaderd exemplaar. Er moet dus niemand met lege handen naar huis.”