De mooiste bloemstillevens vind je hier

De feestdagen zijn voorbij. Weg met de kerstboom! Tijd nu voor bloemen. Negen Antwerpse bloemenzaken lieten zich inspireren door een bloemstilleven uit de focusexpo Power Flower in Het Gulden Cabinet. Koninklijk Museum bij Rockox te gast. Het resultaat kan je in de loop van deze maand bewonderen in hun etalages.

De deelnemende bloemenzaken zijn: Bloemen van Cornelis, Citybloem, De Groene Droom, De Groene Oase, Fiori, Flor Artes, Frivoli, Groengaard & Hortense. De komende weken zullen we hun #PowerFlower-boeketten in de kijker zetten op de sociale mediakanalen van het KMSKA.

Win een bloemenarrangement

Als je in januari 2016 een boeket bij één van deze bloemisten koopt, krijg je een kortingsbon van €2 voor de tentoonstelling (normale toegangsprijs is €8, met een bon betaal je dus maar  €6). Wie zijn of haar kortingsbon afgeeft in het Rockoxhuis kan bovendien deelnemen aan een wedstrijd om een bloemenarrangement ter waarde van €540 te winnen.* Kwestie van 2016 op fleurige wijze in te zetten.

* Dit bloemenarrangement omvat 2 waardebonnen van €30 per deelnemende bloemenzaak.

Uitverkoren: Bernard De Wulf over Naakt van George Hendrik Breitner

Voor Uitverkoren vroegen we aan 40 bekende en minder bekende Vlamingen om hun favoriete kunstwerk uit de 19de en 20ste eeuw te kiezen uit de collecties van het KMSKA en de provincie Antwerpen. We wilden ook weten waarom ze precies dat ene werk kozen. Het resultaat is een heel gevarieerde en boeiende selectie, een bonte afwisseling van kleurrijke verhalen.

Foto boven: Portret Bernard De Wulf & Naakt van George Hendrik Breitner, foto: Jacques Sonck

“Zelden heb ik het museum verlaten zonder even langs haar te lopen. En hoe vaak niet heb ik haar uitvoerig bekeken. Soms kwam ik alleen voor haar. Alsof zij er alleen voor mij was.
Ze is niet het enige naakt daar, ik ken ze allemaal denk ik, maar ze is wel het bekoorlijkste.
En het ondoorgrondelijkste.
En het stilste.
Ik beschouw haar en de haren als een kleine harem. Van illusie. Ik weet natuurlijk dat ze geschilderd zijn. Daarom ga ik naar ze kijken. Niemand die mij dan terechtwijst. Niemand zelfs die uitgaat van enige opwinding.
Het zijn maar schilderijen.
Toch is er onmiskenbaar sprake van opwinding. Ze heeft niets te maken met snelle plaatjes in blootblaadjes. Ze ontstaat door traagte en aandacht.

---

“Hier ligt een vrouw zo schitterend naakt, zo onkenbaar en zo volledig van verf dat het me telkens weer duizelt wanneer ik haar gelukkig weer niet mag aanraken.”

---

Zie haar. Hoe geknakt ze ligt. Als een gebroken takje.
En hoe ingekleed ze is met velerlei verf. Of zijn het stoffen, dekens, kussens? Haar lichaam geeft een vreemd trillend licht af, haar hoofd is zijn eigen afgrondelijke schaduw.
Haar zwarte kniekousen, net onder haar donkere geslacht, tasten naar mijn kruis. Het diepe rood om haar heen, om haar tepel, in haar zij, langs haar bekken: het is even luguber als jubelend.
Hier ligt een vrouw zo schitterend naakt, zo onkenbaar en zo volledig van verf dat het me telkens weer duizelt wanneer ik haar gelukkig weer niet mag aanraken.”

Laatste dagen

Uitverkoren sluit op zondagavond 3 januari definitief de deuren. Grijp dus nu je kans en breng nog snel een bezoek aan deze unieke tentoonstelling. Op donderdag 31 december sluit de expo om 14.00. Op 1 en 2 januari is de expo gesloten.

Uitverkoren: Johan Bonny over Grijze zee van James Ensor

Voor Uitverkoren vroegen we aan 40 bekende en minder bekende Vlamingen om hun favoriete kunstwerk uit de 19de en 20ste eeuw te kiezen uit de collecties van het KMSKA en de provincie Antwerpen. We wilden ook weten waarom ze precies dat ene werk kozen. Het resultaat is een heel gevarieerde en boeiende selectie, een bonte afwisseling van kleurrijke verhalen.

Foto boven: Portret Johan Bonny & Grijze zee van James Ensor, foto: Jacques Sonck

“Lange tijd vond ik schilderijen met zicht op de zee niets bijzonders. Er is niets te zien. Niets van wat de mens aan de zee heeft toegevoegd: dijken, kaaien, badgasten, vissers, schepen of vuurtorens. Met de jaren is mijn waarneming echter veranderd. Een zicht op de zee is me langzaam wel gaan boeien. Zeker op een schilderij als dat van James Ensor. Hij woonde en werkte in Oostende, waar ik geboren ben. Mijn eerste lucht was zeelucht.

---

“De zee is eindeloos, maar niet abstract. Ze is overweldigend concreet.”

---

Waar loopt de grens tussen water en lucht, tussen golven en wolken, tussen aarde en hemel? Hoe kleurt de zee tussen blauw, groen, zilver, goud en grijs? Zie ik iets aan de horizon verschijnen of is het gezichtsbedrog? Is de zee ons nu genegen of is ze ons nu vijandig? Aan de vloedlijn moet ik die vragen loslaten. De zee ligt er immers niet op te wachten. Ze speelt eigenzinnig met kleuren en lijnen, met wind en regen, met zachtheid en geweld. Geen twee momenten in haar spel zijn hetzelfde. Alleen met de zon en de maan heeft zij dagelijks een rendez-vous. Ofschoon dat rendez-vous soms letterlijk de mist ingaat. De zee is eindeloos, maar niet abstract. Ze is overweldigend concreet. Ze houdt ons bij het leven zoals het onverstoord komt aanrollen en zoals wij het mogen benaderen, met blote voeten op wakke grond. Ensor is overleden. De zee ligt er nog.”

Laatste weken

Uitverkoren sluit op zondagavond 3 januari definitief de deuren. Grijp dus nu je kans en breng nog snel een bezoek aan deze unieke tentoonstelling. Op donderdag 24 en 31 december sluit de expo om 14.00. Op 25 en 26 december & 1 en 2 januari is de expo gesloten.

Uitverkoren: Manfred Sellink over Indruk van een danszaal van Jules Schmalzigaug

Voor Uitverkoren vroegen we aan 40 bekende en minder bekende Vlamingen om hun favoriete kunstwerk uit de 19de en 20ste eeuw te kiezen uit de collecties van het KMSKA en de provincie Antwerpen. We wilden ook weten waarom ze precies dat ene werk kozen. Het resultaat is een heel gevarieerde en boeiende selectie, een bonte afwisseling van kleurrijke verhalen.

Foto boven: Portret Manfred Sellink & Indruk van een danszaal van Jules Schmalzigaug, foto: Jacques Sonck

“Jules Schmalzigaug. Ik zal in alle eerlijkheid bekennen dat deze Antwerpse kunstenaar van Duitse afkomst mij onbekend was voordat ik begon te werken in het KMSKA. Ik moet hem beslist zijn tegengekomen in colleges en literatuur over het Europees modernisme. Ik moet zijn werk zeker gezien hebben tijdens de bezoeken die ik de afgelopen decennia aan het museum heb gebracht. En toch bleven de schilder en zijn werk voor mij verborgen. Iets dat voor velen geldt, zo heb ik geleerd.

---

“Wat is het heerlijk dat je in rijke collecties altijd weer zulke (her)ontdekkingen kunt doen – of je nu directeur of bezoeker bent.”

---

Schmalzigaug is een kunstenaar voor kenners en fijnproevers, die langzamerhand ook door een breder publiek ontdekt wordt. En terecht. Het oeuvre is niet al te omvangrijk. Hij is tragisch op nogal jonge leeftijd gestorven. Zijn werk is bovendien in veel opzichten on-Belgisch en misschien ook daarom zo lang onbekend gebleven. De kunstenaar sluit aan bij een van de – in theorie althans – meest radicale modernistische stromingen van zijn tijd: het (Italiaanse) futurisme. Schmalzigaug combineert een dynamische abstrahering met een levendig palet aan kleur en licht, waarin zijn langdurige verblijf in Venetië fraai zichtbaar is. Indruk van een danszaal is een knap en doordacht opgebouwde werveling van kleur, een lust voor het oog. Een Antwerpse feestzaal badend in Venetiaans licht. Wat is het heerlijk dat je in rijke collecties altijd weer zulke (her)ontdekkingen kunt doen – of je nu museumdirecteur of bezoeker bent.”

Uitverkoren: Marie Thérèse Room over Zomer van Emile Claus

Voor Uitverkoren vroegen we aan 40 bekende en minder bekende Vlamingen om hun favoriete kunstwerk uit de 19de en 20ste eeuw te kiezen uit de collecties van het KMSKA en de provincie Antwerpen. We wilden ook weten waarom ze precies dat ene werk kozen. Het resultaat is een heel gevarieerde en boeiende selectie, een bonte afwisseling van kleurrijke verhalen.

Foto boven: Portret Marie Thérèse Room  & Zomer van Emile Claus, foto: Jacques Sonck

“Al 22 jaar loop ik door tentoonstellingen. Er zijn altijd werken die ik mooi vind, maar kunstkenner ben ik niet. Waarschijnlijk heeft het met mijn leeftijd te maken – ik ben 60 geworden – dat het simpele van het leven mij aanspreekt. Ik ben geboren in augustus, hoogzomer. Dat is wat mij in dit schilderij boeit. Vooral het licht, de beweging van het rijpe graan. Hoe schilder je zoiets?

---

“Ik heb het als kind allemaal meegemaakt. Hoe simpel kan het zijn? Het was goed.”

---

Het graan voert mij terug naar mijn kindertijd. Een klein dorpje, niet meer dan een kerkje, een schooltje en dreven vol bloemen die door de velden lopen. Het dorp was mijn wereld. De seizoenen bepaalden alles. De oogst was het enige dat spanning bracht. Het was het brood voor het hele jaar. Het moest zijn zoals op het schilderij: volle rijpe halmen die knisperen als de wind er zachtjes over blaast. De geur, de insecten, de hitte en – ondanks de zware arbeid – toch nog de tijd om een praatje te maken op het veld. De boerenvrouw volgt het ritme van het dier. Stel je dat eens voor in deze tijd. Een veld met aardappels. Ook een voorraad voor een jaar. Het koele bos op de achtergrond zorgt voor brandhout om zich in de winter te verwarmen. Ik heb het als kind allemaal meegemaakt. Hoe simpel kan het zijn? Het was goed.”

Vind ik leuk!

Aan het einde van Vind ik leuk, het doeboekje bij de tentoonstelling Uitverkoren, vragen we jonge en minder jonge bezoekers om hun favoriete kunstwerk uit de expo na te tekenen.

De winnaar van vorige maand is Jill. Zij tekende Onbescheiden van Henriëtte Ronner-Knip na.

Henriëtte Ronner-Knip, Onbescheiden, KMSKA

Winnende inzending

Doe-het-zelf

Vraag naar het doeboekje aan het onthaal of doorblader het alvast online.

Uitverkoren: Vaast Colson over Val van de opstandige engelen van James Ensor

Voor Uitverkoren vroegen we aan 40 bekende en minder bekende Vlamingen om hun favoriete kunstwerk uit de 19de en 20ste eeuw te kiezen uit de collecties van het KMSKA en de provincie Antwerpen. We wilden ook weten waarom ze precies dat ene werk kozen. Het resultaat is een heel gevarieerde en boeiende selectie, een bonte afwisseling van kleurrijke verhalen.

Foto boven: Portret Vaast Colson & Val van de opstandige engelen van James Ensor, foto: Jacques Sonck

“Is er een werk waar ik graag tijd mee zou doorbrengen? Een werk dat ik echt wil zien? Dat was het motief voor mijn selectie. Er waren al een handvol mogelijke kandidaten gepasseerd toen J.E. de teller op nul zette. Bij Val van de opstandige engelen was het gevoel dat ik het schilderij niet voldoende kon zien in het PDF-bestand dat ik toegestuurd kreeg het sterkst. Waarschijnlijk door de schaal die Ensor hanteerde. Op mijn beeldscherm zag ik een cluster van tekens die in een bepaalde beweging over het doek stroomt. Ensor moet het schilderij met snelheid en trefzekerheid getekend hebben. In sommige zones lijken de kleuren opeen te zijn gemetseld. Op andere plaatsen is er veel ruimte tussen de verschillende sporen.

---

“Terwijl er in het afgebeelde verhaal twee groepen zijn die elkaar bekampen, lijken de verschillende toetsen samen te spannen in een complot dat op de toeschouwer gericht is.”

---

Toen ik het werk opnieuw bekeek, nog steeds op een computermonitor, werden mijn ogen door de verschillende kleurvlekken doorverwezen. Alsof het verhaal zich steeds elders op het scherm afspeelde. Terwijl er in het afgebeelde verhaal twee groepen zijn die elkaar bekampen, lijken de verschillende toetsen samen te spannen in een complot dat op de toeschouwer gericht is. Mijn besluit stond vast. Ik wou de uitdaging die Ensor met dit werk formuleerde in persoon aangaan en het van op dezelfde afstand bekijken als die waarop de schilder het in 1889 ineen geborsteld heeft.”

Uitverkoren: Cil De Vylder over Portret van Roger Avermaete van Jan Cockx

Voor Uitverkoren vroegen we aan 40 bekende en minder bekende Vlamingen om hun favoriete kunstwerk uit de 19de en 20ste eeuw te kiezen uit de collecties van het KMSKA en de provincie Antwerpen. We wilden ook weten waarom ze precies dat ene werk kozen. Het resultaat is een heel gevarieerde en boeiende selectie, een bonte afwisseling van kleurrijke verhalen.

Foto boven: Portret Cil De Vylder & Portret van Roger Avermaete van Jan Cockx, foto: Jacques Sonck

“Toen ik dit werk voor het eerst zag, was ik meteen verkocht. De vele en felle kleuren, de mysterieuze blik van de man en zijn mooie kostuum vond ik heel inspirerend. De compositie is eenvoudig, maar goed gekozen. Ik hou erg van deze stijl. Die doet me denken aan Rik Wouters, van wie ik een grote fan ben.

---

“Fantastisch aan dit werk is dat het heel vluchtig maar trefzeker geschilderd is.”

---

Waarschijnlijk spreekt dit werk me ook aan omwille van mijn studierichting. Ik volgde les in het KSO en ben nu begonnen met een studie Vrije Beelden Kunsten. Ik zal leren om met olieverf te schilderen, te drukken en sculpturen te maken. Ik hou erg veel van kleur en collages maken. Fantastisch aan dit werk is dat het vluchtig maar trefzeker geschilderd is. Met een paar streken staat er een schoen. Ook vind ik het mooi hoe er zoveel kleuren worden verwerkt in het gezicht dat toch realistisch blijft. Ik vind dit echt hét topwerk van Jan Cockx.”

Uitverkoren: Adriaan Raemdonck over Noordzee van Jean Brusselmans

Voor Uitverkoren vroegen we aan 40 bekende en minder bekende Vlamingen om hun favoriete kunstwerk uit de 19de en 20ste eeuw te kiezen uit de collecties van het KMSKA en de provincie Antwerpen. We wilden ook weten waarom ze precies dat ene werk kozen. Het resultaat is een heel gevarieerde en boeiende selectie, een bonte afwisseling van kleurrijke verhalen.

Foto boven: Portret Adriaan Raemdonck & Noordzee van Jean Brusselmans,  foto: Jacques Sonck

“Jean Brusselmans is mijn schilderkunstige jeugdliefde. Als academiestudent droomde ik ervan om een nieuwe Brusselmans te worden. Maar het leven heeft er anders over beslist. De kunstenaar bezong in zijn schilderijen mijn geboortestreek, het Pajottenland. In die specifieke natuur had ik mijn eerste dromen en ontstond mijn drang naar het onbekende, naar het volle leven in de grootstad, Brussel en even later Antwerpen, wat mijn thuisbasis zou worden. Door zijn manier van schilderen leerde ik het landschap en de natuur van mijn regio bewonderen.

---

“Voor mij heeft Brusselmans een van de mooiste signaturen uit de ganse kunstgeschiedenis.”

---

Het volledige oeuvre van Brusselmans is van een totale waarneming waarin alle zintuigen betrokken zijn. Of het nu een marine van onze kust of een landschap in het Pajottenland is. Je snuift de geur van de zee of van de aarde op in de zware maar elegante verfmassa. In het algemeen, en zeker in deze Noordzee, hebben Brusselmans’ werken een architecturale dimensie. De kunstenaar creëerde een zee zoals niemand die ooit gezien heeft. Een uitzonderlijke visie. Met een vaste hand kalligrafeerde hij zijn naam in lange fiere letters, als een belangrijk onderdeel van het schilderij. Voor mij heeft hij een van de mooiste signaturen uit de ganse kunstgeschiedenis. Te lang bleef deze grote dromer in het artistieke veld miskend. Misschien omdat hij geen toegevingen deed en een zeer persoonlijke stijl ontwikkelde. Zo is hij een van de oorspronkelijkste vertegenwoordigers van het internationaal expressionisme geworden.”

Over cilindrische anamorfose in Speculum Musurgica

Nog tot 22 november kan je de tentoonstelling Petrus Alamire, Meerstemmigheid in beeld in de Antwerpse Kathedraal bezoeken. De muziekhandschriften van Petrus Alamire behoren tot de mooiste verluchte manuscripten van de late middeleeuwen. Het verhaal van de handschriften wordt geïllustreerd aan de hand van enkele kunstwerken van het KMSKA. Rudi Knoops zorgde op zijn beurt voor een media-installatie die je de gelaagdheid van polyfone muziek doet ervaren. Knoops werkt momenteel aan een doctoraat in de kunsten rond cilindrische anamorfose. In zijn blogbericht legt hij uit wat dat juist is en hoe hij het in zijn installatie toepast.

Foto boven: Rudi Knoops, Speculum Musurgica (2015), audiovisuele installatie / mixed media