Rook op doek

Tijdens De MODERNEN. Avant-garde bloggen curator Greta Van Broeckhoven en andere museummedewerkers geregeld over een aspect van de tentoonstelling. In het vorige blogbericht ging het over licht in het werk van Uli Pohl. Deze keer kijken we naar Grote Zon van Otto Piene, het campagnebeeld bij de tentoonstelling. 

Otto Piene, Grote Zon, Lukas-Art in Flanders, foto Hugo Maertens, © Sabam

Samen met Heinz Mack en Günther Uecker lag de Duitse kunstenaar Otto Piene (1928) eind jaren 1950  aan de basis van de groep Zero. Die naam verwijst naar het streven van deze kunstenaars om helemaal op nieuw, van nul dus, te beginnen in de kunst.

Vanaf de jaren 1960 treedt het element vuur op in het werk van Piene. In Grote zon uit 1965 voegt hij er rook aan toe. Op een vuurrode achtergrond bracht hij een zwarte rookcirckel (zero) aan rondom een wit middelpunt. Alsof de zon het doek verschroeid heeft waardoor er licht door kan schijnen. Begin jaren 1960 schreef Piene het volgende over zijn rookschilderijen in een catalogus bij zijn tentoonstelling Otto Piene, Light and Smoke:

“…Movement as a continual emancipation of light from the dark itself now became the subject of my work, until, no longer content to allow the light and the dark to be dark, I tackled the dark itself and tried to penetrate it. I wanted to breathe life into it, to deliver it from passivity.”